Organik reaksiyonlar, organik maddelerin tepkimelerine verilen genel addır.
Redoks tepkimelerinde elektron veren tanecik yükseltgenirken, elektron alan tanecik indirgenir. Organik reaksiyonlarda bileşikteki değerliği değişen karbon dikkate alınarak bileşiğin indirgenme/yükseltgenme ayrımı yapılır. Örneğin artan oksijen sayısı ya da azalan hidrojen sayısı yükseltgenmeyi ifade eder.
Organik tepkimede önce bağlar kırılır daha sonra kırılan bağlar farklı bir bileşik oluşturacak şekilde tekrar oluşur. Bu aşamalar tepkime mekanizması ile gösterilebilir. Tepkimeye giren moleküle substrat, bileşikteki atom veya grubun yerine geçen başka atom veya gruba sübstitüent denir.
Atom veya grubun bağdaki elektronları kendisine çekerek karbon atomunu bağ elektronlarından uzaklaştırmasıyla karbokatyon oluşur.
Atom veya grubun bağdaki elektronları karbona bırakmasıyla karbanyon oluşur.
Atomların bağdaki elektronlardan birer tane alarak iki tane kararsız ve yüksek enerjili radikal oluşturması ile gerçekleşir.
İki molekülün tepkimesi ile bir molekülün oluşması şeklinde gerçekleşen tepkimelerdir. Genellikle pi bağları üzerinden gerçekleşir.
Katılma tepkimelerinin -genellikle- tam tersi şekilde işleyen tepkimelerdir. Dehidratasyon, ayrılma tepkimesi örneğidir.
İki veya daha fazla maddenin tepkimeye girerek büyük bir molekül ile birlikte su, amonyak, metanol gibi küçük moleküllere ayrılması şeklinde gerçekleşen tepkimelerdir. Kondenzasyon polimerleşmesi ise aynı mekanizmanın polimerleşme mekanizması üzerinden gerçekleşmesidir.
Orijinal kaynak: organik reaksiyon. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page